Þolinmæðin brestur stundum

Æi æi hvað ég verð nú fegin núna þegar mamma mín er aaaaaaaaaalveg að verða komin í sumarfrí og getur farið að sinna mér, litla stráknum sínum aðeins betur. Það verður nú að segjast eins og er að ég er búinn að vera hreint ótrúlega duglegur þetta árið meðan mamma mín hefur varla haft neinn tíma fyrir mig (að henni og mér finnst) og þjökuð endalausu samviskubiti yfir því að annað hvort a) vera ekki góð móðir eða b) vera ekki að læra. En nú verður breyting á. Júní er á næsta leiti og þá skal ýmislegt skemmtilegt tekið sér fyrir hendur, tala nú ekki um ef sólin skyldi einhvern tíma láta sjá sig í Lundi aftur.