Yndislegur
Í morgun var mamma mín löt á fætur en ég vildi ólmur komast fram úr að opna dagatölin mín. Ég kunni nú ráð við letinni í mömmu.
Ég skreið upp í til hennar, lagði hendurnar um hálsinn á henni, lagði svo höfuðið mitt í hálsakotið hennar og sagði 'Mamma! Jag kan inte leva utan dig!' (mamma, ég get ekki lifað án þín)
1 Comments:
ja, thetta var nu alveg yndislegt... var mamma ekki fljot fram ur og med bros a vor?
Skrifa ummæli
<< Home