Geðvonska

Þegar ég er þreyttur, mjög þreyttur, þá verð ég úrillur, mjög úrillur. Þá hef ég beinlínis allt á hornum mér. Yfirleitt skeyti ég þá skapi mínu á móður minni (nú eða föður) sem þá gjarnan eru sökuð um allt sem úrskeiðis hefur farið í mínu stutta lífi. Þá tek ég líka einstaklega illa undir allt sem upp á er stungið.

Fyrir helgina lá ég uppi í rúmi og fékk undanþágu frá yfirvaldinu til að horfa á Latabæ fyrir svefninn (sem annars er venjulega bannað). Þegar mamma kíkti á mig um kl. 22 var ég sofnaður svo hún slökkti á sjónvarpinu mínu. Við það hrökk ég upp og sagðist ekki vera sofnaður og skipaði mömmu að kveikja strax aftur myndinni

Mamma: Nei Egill minn, nú er bara klukkan orðin svo margt og þú átt að fara að sofa

Egill Orri: Nei ég er ekkert þreyttur, ég VIL horfa á myndina

Mamma: Nei ástin mín, þú þarft að hvíla þig, það er skóli á morgun og svo förum við norður

Egill Orri: Ég ætla ekki í skólann, hann er asnalegur

Mamma: Nei nei þú veist þér finnst gaman í skólanum

Egill Orri: Nei mér finnst hann ógeð og ég vil ekki fara til Akureyrar

Mamma: Jæja ástin mín, við skulum bara ræða þetta þegar þú ert í betra skapi

Egill Orri: Nei ég ætla að vera í vondu skapi þar til ég verð gamall maður

Spennandi framtíðarsýn það