Beðið eftir sveinka

Ég fór vægast sagt á kostum í nótt. Fór sko extra snemma að sofa í gærkvöldi þar sem jólasveinninn var að koma og ekki vildi ég eiga á hættu að fá ekkert í skóinn. Mamma mín var að læra til klukkan 02:30 og lagðist örþreytt á koddann hjá mér. En Adam var ekki lengi í Paradís og kl. 04:00 vaknaði ég og tilkynnti mömmu minni að ég væri tilbúinn að vakna, fara fram úr og athuga hvað sveinki hefði gefið í skóinn.

Mamma mín, sem var freeeeeeekar sybbinn, reyndi að segja mér að það væri ennþá nótt og að ég ætti að fara aftur að sofa - ég var nú ekki á því

Egill Orri: Mamma! er kominn dagur?
Mamma: Nei ástin mín, það er ennþá nótt
Egill Orri [3 mín. seinna] Mamma! er kominn dagur?
Mamma: Nei Egill Orri, það er hánótt, farðu nú aftur að sofa
Egill Orri: [öðrum 3 mín. seinna] En núna?
Mamma: NEI Egill, það er ekki kominn dagur, sjáðu bara úti, það er dimmamyrkur
Egill Orri: En ég vil sjá hvað jólasveinninn gaf mér í skóinn
Mamma: Hann er örugglega ekki kominn og hann gefur ekkert í skóinnn þeim sem ekki fara að sofa
Egill Orri: En af hverju kemur hann á nóttunni?
Mamma: Af því að hann vill ekki að neinn sjái sig
Egill Orri: En mamma, er núna kominn dagur?
Mamma: [frekar grumpy] NEI EGILL ORRI OG FARÐU AÐ SOFA!
Egill Orri: Ussss mamma, ég heyri eitthvað, ég held það sé kominn dagur
Mamma: Æi Egill minn, farðu nú að sofa, mamma er svo þreytt
Egill Orri: [eftir smá umhugsun] Mamma! hvernig land er eiginlega þessi Svíþjóð? Kemur aldrei dagur hérna eða hvað?